Pojedine dame su svojom pojavom ostavile veliki trag u bivšoj Jugoslaviji, a priče o njima i danas bude pažnju javnosti… Zašto je tako, (pro)sudite sami…

 

 

Olivera Katarina

 

Bila je fatalna i kao žena, i kao glumica, i kao pjevačica! Šef srpskih komunista Draža Marković, slab na jagnjeće pečenje i zgodne djevojke, išao je četvoronoške dok je pjevala. Žene su je mrzele, a muškarci se oko nje i bukvalno tukli. Jugoslavija takvu zvijezdu prije nje nije imala…
Rođena 1940. godine, odrastala je u patrijarhalnoj beogradskoj porodici riječnog kapetana Petrovića. Otac joj je bio veoma strog, pa je morala da čuči u ćošku svaki put kad bi zakasnila kući.

 

Ipak, te vaspitne metode nisu dale neke rezultate. Imala je četrnaest godina kad je počela da se zabavlja sa dvadesetogodišnjim vaterpolo golmanom Milanom Galetom Muškatirovićem, i ta će veza trajati nekoliko godina.

 

Čim je napunila osamnaest godina i dobila pasoš, odlazi u Pariz. Nije uspjela da ostane tamo uprkos ljepoti i atraktivnom držanju, pa se poslije godinu dana vratila u Beograd.

 

Upisuje se na studije glume, ostavlja ljubomornog vaterpolistu i udaje se za novinara Vuka Vuča. Glumac Miloš Žutić, inače godinama zaljubljen u nju, kad je to čuo, otrovao se i jedva preživio! Brak joj je trajao dvije godine, a njegovo prezime mnogo duže.

 

Sa dvadeset dvije godine otpočela je vezu s Ratkom Draževićem, Titovim obavještajcem i filmskim producentom. Sedam godina je s njim živjela na visokoj nozi u Parizu, Milanu, Rimu… Dražević je od nje stvorio filmsku i pjevačku zvijezdu. Uloga u filmu „Skupljači perja“ 1967. godine donijela joj je evropsku slavu.

 

Svojim nastupima zapalila je Kan, Njujork, Berlin, Pariz – 72 dana uzastopce punila je legendarnu salu Olimpija u glavnom gradu Francuske, a aplaudirali su joj Salvador Dali, Ani Žirardo, Širli Meklejn, Akira Kurosava, Alan Delon…

 

Ratko Dražević nije htio djecu, zato se udala za potpredsjednika Beograda Miladina Šakića i u trideset prvoj godini rodila Maneta, slikara koji danas živi u Španiji. Nekoliko godina kasnije ostala je udovica i napustila umjetnost, posvetivši se sinu.

 

Filmu se vratila 2008. godine ulogom u „Čarlstonu za Ognjenku“.

 

– Već 20 godina nemam partnera, niti mi se koji muškarac sviđa. Imala sam udvarača, ali niko nije zavredeo moju pažnju. Da mi je srce za nekim zadrhtalo, sad ne bih bila sama. Lično sam se odlučila na samoću, nisam želela da s nekim budem polovično u vezi – rekla je prije tri godine za medije.

 

Beba Lončar

 

Film „Ljubav i moda“, snimljen u Beogradu 1960. godine, predstavljao je prekretnicu u jugoslovenskom socijalizmu. Prvi put u jednom domaćem filmu predstavljeni su lijepi i mladi ljudi koji se bezbrižno vole, vozikaju i zabavljaju na igrankama. A zvijezda tog filma bila je Beba Lončar.

 

Rođena 1943. godine kao Desanka, ova eogradska ljepotica, studentkinja romanistike, već je imala za sobom jednu partizansku filmsku ulogu kad su joj prišli producenti. Kad je sve bilo gotovo, pričala je: „Došli su kod mene i rekli mi – snimaćeš jedan film, vozićeš ‚vespu‘, nosićeš divne haljine, vozićeš se avionom… To je bilo kao san!“

 

Poslije premijere Jugosloveni su dobili sopstvenu zvijezdu. Rodila se beogradska Brižit Bardo!

 

Svi su bili zaljubljeni u preslatku tinejdžerku plave kose – Bebu, a ona je voljela prestoničkog plejboja Dejana Božovića, momka divne talasaste kose i prodornih plavih očiju, zbog kojih je tražio da ga zovu „srpskim Polom Njumenom“. Zagrljeni, predstavljali su atrakciju beogradskog korzoa u Knez Mihailovoj ulici.

 

Ženska ljepota u socijalizmu bila je nešto što ili imaš, ili nemaš. Ondašnje ljepotice jedva da su imale novca za maskaru, a o plastičnoj hirurgiji nije se ni sanjalo. Njihov stil bio je stil „voda i sapun“ – prirodne djevojke bez teške šminke.

 

Za „Modom“ slijedile su glavne i sporedne uloge u filmovima „Dvoje“, „Dr“, i „Lito vilovito“, a uloga vikinške princeze u prvoj američko-britansko-jugoslovenskoj koprodukciji „Dugi brodovi“ Bebu Lončar odvodi 1965. godine za stalno u Rim.

 

Njeno glumačko umijeće bilo je skromnije od ljepote kojom je raspolagala, pa je u Italiji nastupala u mnogim komercijalnim filmovima šarenog zabavnjačkog žanra. Prema legendi, čuveni italijanski reditelj Vitorio de Sika ozbiljno je razmišljao da joj povjeri ulogu u jednom svom filmu. Ali do saradnje nije došlo zbog nekakvog sitnog nesporazuma.

 

Početkom osamdesetih Beba Lončar vratila se u Jugoslaviju, da nas podsjeti na svoju ljepotu ulogama u „Paklenom otoku“ i „Drugarčinama“. Poslije italijanskog filma „Kuća prokletih“, snimljenog 1982. godine, ostavila je glumu.

 

Dugo je bila u braku s hrvatskim biznismenom Josipom Radeljakom, s kojim ima sina Lea. Razvela se 1994. godine, a on se kasnije oženio još jednom glumicom velike lepote – Enom Begović. Beba Lončar danas živi u Beogradu i ne učestvuje u javnom životu.

 

Marija Baksa

 

Beogradska legenda kaže da, kad je Marija Baksa prolazila Jevremovom ulicom, muškarci u kafanama odgrizali su komade stolova.

 

Marija Baksa u Beogradu je živjela otprilike u isto vrijeme kad i Beba Lončar (rođena je 1946. godine, dakle tri godine mlađa) i štampa ih je poredila, nastojeći da stvori rivalitet među njima. Ali njih dvije bile su sušta suprotnost: dok je Lončareva bila nježna, gotovo lomljiva, Marija Baksa važila je za ono što bi se danas reklo „riba i po“. Raskošne ljepote, koju nije sakrivala, već ju je, naprotiv, stavom i izborom garderobe naglašavala, praktično se preporučivala za uloge takozvanih slobodnih žena u jugoslovenskim filmovima koji su upravo bili otkrili čari prikazivanja nagog ženskog tijela.

 

Debitovala je kao dvadesetjednogodišnjakinja u filmu „Bokseri idu u raj“ simpatičnom epizodom, da bi 1971. godine zablistala punim seksepilom u kontroverznom ostvarenju Joce Jovanovića „Mlad i zdrav kao ruža“ kao tumač glave ženske uloge. Ovaj film – u kojem se beogradski taksista (Dragan Nikolić) zaljubljuje u prostitutku (Baksu) – imao je sličan zaplet kao Skorsezeov „Taksista“, samo što je Holivud kasnio pet godina za Beogradom!

 

Sedamdesetih godina seli se u Italiju, gdje snima film za filmom. Pojavljuje se u kriminalističkim i naučnofantastičnim filmovima i erotskim komedijama B produkcije i pozira za magazine, između ostalih i za Plejmen. Njen najveći domet u svijetu filma je uloga pored Čarlsa Bronsona u „Dosijeu Valači“.

 

Njen „rimski period“ obilježen je životom u mondenskim krugovima, koje je vrlo brzo i lako osvojila svojom pojavom. Veliki producent grčkog porijekla Ovidije Asonitis u nekoliko navrata nudio joj je brak, ali ga je ona uporno odbijala. Tabloidi su je dovodili u vezu s mnogim zavodnicima i zvijezdama, a iz tog perioda je i veza s našim nuklearnim fizičarem Bogdanom Maglićem, koji je nedavno izjavio da je Marija Baksa odigrala veoma važnu ulogu u njegovom životu.

 

Naime, u trenutku kad mu u istraživanjima ništa nije polazilo za rukom, ona ga je pozvala u Rim.

 

– To me je poprilično psihički oporavilo od brodoloma u Americi. Bila mi je otprilike kao neki životni eliksir u tom trenutku. Naša veza je, međutim, kratko trajala, zato što sam ja vrlo brzo opet stao na svoje noge. Odmah sam krenuo u nove projekte – ispričao je u jednom intervjuu.

 

Početkom osamdesetih u Jugoslaviji je glumila u TV seriji „Kiklop“ i filmu „Davitelj protiv davitelja“, a onda se povukla sa scene.

 

Udata je za biznismena našeg porijekla i s njim ima kćerku. Živi u Rimu i bavi se trgovinom antikvitetima.

 

Bernarda Marovt

 

U nekim anketama na prostoru bivše Jugoslavije Bernarda Marovt proglašena je za najljepšu Miss Jugoslavije koja je ikad izabrana!

 

Bila je predodređena za uspjeh: godišnji kalendar za 1982. godinu magazina Start, koji je nam je u socijalizmu zamjenjivao Plejboj, zbog Bernardinih slika prodat je u neverovatnih 350.000 primjerka! Postala je mis Starta i mis Penthausa prije nego što je riješila da se okuša na takmičenju za titulu miss.

 

A onda se na izboru za najlepšu Jugoslovenku održanom 1983. u Zagrebu elegantno prošetala pistom i glatko pobijedila. Pjevali su Zdravko Čolić i Lepa Brena, dvije tada najveće jugoslovenske estradne zvijezde, a takmičenju je prisustvovala i Džulija Morli, direktorka takmičenja za Miss svijeta. Ali prije toga, Bernarda Marovt ispala je u prvom krugu na izboru za Miss Hrvatske! Članovi žirija imali su, naime, neke druge favoritkinje, pa je Bernarda na takmičenje u Zagrebu upala na mjesto Miss Kosova, koja je odustala!

 

 

Iako izborima ljepote duguje svoju karijeru, Bernarda nema razloga da ih pamti po lijepom.
Na takmičenju za Miss svijeta koje je te godine održano u Londonu ušla je u polufinale, to jest među 15 tada najljepših djevojaka planete. Kladionice su joj davale šanse i u finalu, ali organizatori ovog biznisa, u kojem se okreće veliki novac, imali su druge planove: dva dana prije finala najtiražniji britanski dnevnik Dejli miror objavio je golišave fotografije jugoslovenske misice koje je ona snimila za zagrebački magazin Start. Tako je Bernarda diskreditovana.

 

Satisfakciju je dobila od žirija trideset majstora svjetske fotografije, koji su joj gotovo jednoglasno dodijelili titulu Miss fotogeničnosti i titulu najfotogeničnije djevojke na planeti.

 

Čarobnih očiju, plemenitog lica i zavodljivog tijela, poslije ovog takmičenja ostvarila je dugu i uspješnu manekensku karijeru. Tako je 1990. proglašena top-modelom Italije, 1992. top-modelom Evrope, a 2000, po izboru ženskog magazina Jana, proglašena je za najljepšu Slovenku 20. veka.

 

Bernarda Marovt je od svih misica iz SFRJ najbolje unovčila ovu titulu. Na vrhuncu popularnosti snimajući reklame dnevno je zarađivala po 3.000 dolara. Danas ima 52 godine i dalje radi kao model i snima reklame. Živi na relaciji Ljubljana – Milano, gdje ima modnu agenciju „Berni model“.

 

Ana Saso

 

Jedna od najlepših mis Jugoslavije svih vremena ostala je upamćena u svijesti generacija današnjih pedesetogodišnjaka po reklami za sok „pipi“: uz slogan „To vam snagu daje“. Ana Saso izranja iz vode, a kroz mokru majicu vide se savršene prirodne grudi. Zvuči nevjerovatno, ali to je sve što je ovu Bugojanku rođenjem načinilo s**s-simbolom!

 

Rođena 1963. godine, tek je postala punoljetna kad se kao hostesa na Splitskom festivalu zabavnih melodija prijavila za izbor najljepše Jugoslovenke. Nijedna druga nije imala šanse, i 1982. godine ponijela je lentu, a zatim otputovala u London da tamo Jugoslaviju predstavlja na izboru za Miss svijeta. Bila je odlična: od ukupno 68 takmičarki ušla je u polufinale sa još sedam ljepotica.

 

Zatim je snimila pomenutu reklamu i pokorila SFRJ, a mogla je da osvoji i svijet: njenu ljepotu i harizmu prepoznali su u nekoliko stranih modnih agencija iz kojih su stizale ponude. Iz Pariza je dobila i ponudu za filmsku ulogu, ali je ona sve odbijala. Navodno zato što nije htjela da se skine u toples. Ili to nije htio da joj dozvoli dečko…

 

Poslije osvajanja titule najljepše u SFRJ udala se za vlasnika nekoliko splitskih pekara, ali se on nije ustezao da je tuče i na javnom mjestu! Zatim je, kako to već dolikuje misici, bila u vezi s tadašnjim fudbalerom splitskog Hajduka i reprezentativcem Igorom Štimcem, koji ju je, navodno, takođe ponekad tukao.

 

Od 2001. do 2004. godine bila je u braku sa Igorom Franceskijem, ribarom i pravnikom, a ostavila ga je jer ju je bezočno varao. Dvije godine nakon razvoda Franceski je uhapšen jer su se u njegovom stanu djevojke iz jedne organizovane grupe prostituisale.

 

Krajem devedesetih dugonoga i neobično lijepa Ana Saso okušala se i kao voditeljka na HTV, ali njena TV karijera nije dugo trajala. Ništa više uspjeha nije postigla ni kao pjevačica. Ali i danas, kad je u vezi s jednim splitskim hirurgom, plijeni ljepotom.

 

„Lijepim ženama prilaze krivi muškarci“, govorila je cijelog života.

 

Dijana Bećirević

 

Dijana Bećirević oduzimala je dah domaćim muškarcima pozirajući na stranama do tada rezervisanim uglavnom za obnažene američke djevojke. Rođena je 1962. godine u siromašnoj porodici u Lukavcu kod Tuzle, gdje se niko prije nje od početka svijeta pa do te 1981. godine nije slikao go. A ona je to učinila – pozirala je za Startovu duplericu u svoj ljepoti svog jedrog tijela!

 

Bila je i jedna od „cura s Jadranske obale“ u Plejbojevom editorijalu 1981. Slike tadašnjih YU ljepotica koje su kao od majke rođene stale pred objektiv izašle su i u Plejboju pod nazivom „Titove devojke“!

 

Bila je u sedmom razredu kad je ostala bez oca, ali je podršku majke imala cijelog života. Srednju školu pohađala je u Sarajevu, i usput – nesvakidašnje lijepa – snimala reklame za socijalističke privredne gigante. Od studija glume odustala je u posljednjem času i upisala se na žurnalistiku. Docnije završiće još dva fakulteta! Kad se preselila u Italiju, zaposlila se na RAI, gdje je vodila jednu religioznu emisiju. Papa Jovan Pavle II tri puta joj je davao intervju, a prethodni papa Benedikt XVI, dok je još bio kardinal, Dijanu je vozio po Rimu na „vespi“.

 

Uradila je i posljednji intervju zvijezde Formule 1 Ajrtona Sene, samo 24 sata prije nego što je poginuo, upoznala je Hilari Klinton i Benazir Buto.

 

Iz Rima je u SAD otišla sa Ahmetom Etergunom, producentom koji je bio zadužen za karijere najvećih muzičkih zvijezda poput Rolingstonsa, Led cepelina, Reja Čarlsa i Arete Frenklin. Petnaest godina radila je kao njegova sekretarica i na tom mjestu upoznala i zavela najveće svjetske zvijezde. Ipak, prvi put u životu poljubila se s našim Zdravkom Čolićem!

 

Veza sa Alom Paćinom trajala je kratko jer je on bio iskompleksiran i uvijek u paranoji od paparaca. Arnold Švarceneger otvoreno joj se nabacivao, ali su Dijanu na vrijeme ubijedili da se ne petlja s njim jer ima ljubomornu i opasnu ženu. A o Bregoviću je pričala:

 

„Optužili su me da sam zamalo rasturila Bijelo dugme. Živjela sam u Milanu i družila se s Vladom Pravdićem, klavijaturistom ‚dugmića‘. Bio je zaljubljen u mene, ali odjedanput se pojavio Goran Bregović. A kad Goran nešto hoće, onda to i dobije. I tu je krenuo sukob dvojice članova benda… A da li me je Goran ukrao od Vlade? Pa jeste!“

 

Zbog jedne večere sa Silviom Berluskonijem Bećirevićki su pripisivali pad italijanske vlade, zbog čega je tužila italijanske novine, a Niki Lauda, koji je bio mnogo ljubomoran, tukao se u baru zbog nje! Danas Dijana Bećirević živi pod imenom Diana Niven u zapadnom Holivudu, gde je sjedište i njene firme „DN njuz“.

 

Savina Geršak

 

Proletjela je kao blistava kometa i nestala, a mi smo ostali zadivljeni. Savina Geršak rođena je u Sloveniji, u Ljubljani, 1963. godine. Njen prvi izbor bio je sport – sa 16 godina bila je zvanično treća teniserka u SFRJ, pa se preselila u SR Nemačku, odakle je putovala na profesionalne turnire po Evropi.

 

Lijepog lica i prekrasne zavodljive figure, povremeno je nastupala i kao foto-model, pa je jedna njena fotografija dospjela do reditelja Živka Nikolića, koji je počinjao snimanje filma „Smrt gospodina Goluže“. Mjesecima je tražio odgovarajuću glumicu za ulogu Anke, koja je u scenariju opisana kao mlada udovica božanstvenog izgleda. Kad je vidio Savinine fotografije, reditelj je zatražio od producenta da je nađe i bez probnog snimanja dao joj glavnu ulogu. Imala je 19 godina.

 

– Nisam stigla ni da se snađem, jednostavno, upala sam u sve to… – objašnjavala je u jednom intervjuu svoj ulazak u svijet poznatih ova zanosna plavuša.

 

Ispostavilo se, međutim, da je jedino Nikolić vjerovao u nju. Iako je njena erotizovana uloga u „Smrti gospodina Goluže“ – inače lošem filmu – dobila ogroman publicitet, ponude za novi angažman izostale su. Dvije godine Savine nije bilo ni na filmu ni na televiziji. Vjerovatno zato što njeni glumački kvaliteti nisu bili naročiti, a nije imala ni osnovno glumačko obrazovanje.

 

U žižu javnosti vratio ju je opet Živko Nikolić. Spremao je 1984. godine „Čudo neviđeno“, a glavna ženska uloga pisana je baš za Savinu Geršak. Ovaj film su odlično primili i publika i kritika, dobrim dijelom i zbog Savine. I danas se pamte brojne komične scene i kultne replike iz ovog filma, među njima i ona kad Bata Živojinović kao monah Makarije komentariše pojavu zavodljive Savine Geršak u ubogom selu na obali Skadarskog jezera: „Ne, oče Leontije, to je što bi prost narod rekao dobra pi.ka!“

 

„Čudo neviđeno“ lansiralo je glavnu žensku glumicu u Italiju, pa se Savina pojavila u nekoliko filmova B produkcije.

 

I u trećem svom filmu, „U ime naroda“, Živko Nikolić Geršakovoj je povjerio tumačenje glavnog ženskog lika, ali je ovog puta njena uloga bez erotske note, što je publika kaznila malim interesovanjem.

 

Savina Geršak vratila se u Italiju i tu snimila još sedam filmova. Vrijedan pomena je samo „Ponoćna jurnjava“ s Robertom Mičamom i Majklom Dudikofom.

 

Svjesna svojih glumačkih ograničenja, u 28. godini napustila je glumu i posvetila se studijama psihologije.

 

Danas radi u Rimu kao profesionalni psihoterapeut. Rodila je blizance u 44. godini.

 

– Bez obzira na to što danas radim, sigurna sam da ću jednog dana opet igrati u filmu – rekla je 2013. godine u jednom intervjuu.

 

Izvor: Kurir.rs

Tresle su Jugoslaviju i Evropu, bile Titove djevojke, agenti UDBA-e, ljubovale sa Bregom i Čolom…