To sve kreira jednu atmosferu tihe, a često i otvorene agresije prema simbolima EU, koji su naši ustavni simboli, upisani u prvi član Ustava Srbije.
Ivan Videnović, sveučilišni profesor iz Beograda i žestoki kritičar režima Aleksandra Vučića, govorio je za „Slobodnu Bosnu“ o aktualnoj političkoj situaciji u Srbiji, nakon veličanstvenog skupa u Novom Sadu.
Videnović je otkrio i što ga je nagnalo da odgovori Nenadu Stevandiću, predsjedniku entitetskog parlamenta u Banjoj Luci.
Videnović: Srbija je danas u zapuštenijem stanju nego u vrijeme Miloševića | Bosna i Hercegovina | Al Jazeera
Nakon veličanstvenog skupa u Novom Sadu, gdje su građani iz svih dijelova Srbije došli odati počast poginulima u padu nadstrešnice na željezničkoj stanici, Aleksandar Vučić, predsjednik Srbije, pokušao je minimizirati skup pokušavajući umanjiti važnost događaja ali broj okupljenih građana. Očekujete li nastavak mirnih demonstracija protiv režima unatoč sve radikalnijim potezima Vučićevog režima?
Najpre, moramo da promenimo jezik kojim govorimo o Aleksandru Vučiću. Aleksandar Vučić nije predsednik Srbije i trebalo bi da prestanemo da ga tako oslovljavamo. On je 9-godišnji otmičar funkcije predsednika republike i 14-godišnji uzurpator vlasti u Srbiji. Aleksandar Vučić nije nikada nikoga pobedio na slobodnim, poštenim i nenameštenim izborima, bez plaćanja, zastrašivanja i pretnji zaposlenima u javnom sektoru, bez plaćenih glasača iz inostranstva i bez manipulacija uticajem na medije.
Poslednji slobodni izbori u Srbiji održani su 2012. godine i na njima je pobedio Tomislav Nikolić, ne Aleksandar Vučić. I ti izbori su bili obeleženi kriminalom Srpske napredne stranke i pokušajem prevare birača sa izvrtanjem navodnih džakova sa glasačkim listićima, ali tada država nije imala snagu i političku volju današnje Rumunije ili Moldavije, da izbornu prevaru tretira kao magnum crimen – najteži zločin protiv naroda i države, koji se kažnjava zatvorom za neposredne izvršioce i zabranom političke organizacije. Dakle, te izbore 2012. je dobio Tomislav Nikolić, a onda mu je Aleksandar Vučić oteo tu pobedu i započeo niz mafijaških manipulacija i ucena, kojima je sebi prigrabio apsolutnu vlast i obezbedio da predsednički izbori 2017. i 2022. budu namešteni i rešeni i pre samih izbora. To je, dakle, ambijent u kojem se borimo. To nije politički režim. To je mafijaška okupacija Srbije koja traje 14 godina.
Znakovito je da je Vučić u jednom trenutku čak i pozvao studente na dogovore, znači li to da ga je strah konačnog ishoda ili je samo riječ o „ispipavanju pulsa“ demonstranata?
Nikakva njegova manipulacija ne može više da povrati vreme terora i strahovlade radikalske SNS. Od 1. novembra 2024. godine traje njihova politička klinička smrt. Čitavu godinu on prosipa otrov po ljudima koji tuguju i traže pravdu, sa kulminacijom u bestijalnom pitanju – „šta, jel se to neka utakmica igra u Novom Sadu 1.11“? Kakvi razgovori i dogovori posle toga, kad se ceo njegov svinjac u centru Beograda ruga majci koja je izgubila sina pod nadstrešnicom? Oni se međusobno takmiče u gadostima. Što su suroviji i bezobzirniji – veće su šanse da ih šef primeti i pohvali. Za razum i dogovore je kasno. Preostaje samo još jedan veliki protest u Beogradu i generalni štrajk, bez odustajanja i razilaženja, sa jednim jedinim zahtevom: momentalna ostavka otmičara funkcije predsednika Srbije, koji lično sprečava ispunjavanje svih drugih dosadašnjih zahteva protesta.
Na ulicama gradova u Srbiji građani su, uz vatromet, raširenih ruku dočekivali studente iz Sandžaka, je li to svojevrsan udarac Vučićevom režimu koji vladavinu godinama zasniva na politici podjela?
Pored oslobođenja od straha, to je drugi najvažniji rezultat koji je doneo studentski protest. Ta ponovna integracija svih naših građana u savremeno društvo, jedno rađanje političke nacije koja se oslobađa 40-godišnjeg nametanja rodne, etničke odrednice nacionalnog identiteta i patriotizma. To je najteži politički udarac šovinističkom teroru na kome Vučić temelji svoju vladavinu u večitom vanrednom stanju nastalom izazivanjem, pa lažnim smirivanjem etničkih podela i napetosti. Pre dva dana je poručio studentima Državnog univerziteta u Novom Pazaru da vode, pazite, ANTISRPSKU politiku. Pritom, u 21. veku niko veći ljudski iskorak prema Srbima nije napravio od studenata DUNP-a. Oni su otvorili Novi Pazar i vratili ga na mapu Srbije.
Unatoč tome što ukupna ekonomija Republike Srbije ovisi o europskim kompanijama koje čine više od 50 posto ukupnih kompanija na teritoriji Srbije i činjenici da Srbija živi i puni proračun gotovo potpuno od izvoza na EU tržište, na demonstracijama nema zastava Europske unije. Kao razlog zbog kojeg je to tako pojedini analitičari navode da Vučićevi ubačeni plaćenici koriste svaku priliku kako bi zastave EU bile nepoželjne na skupovima. Slažete li se tim tvrdnjama i jesu li građani Srbije svjesni od kolike je važnosti ulazak u EU obitelj?
Humani karakter studentskih protesta je neupitan. To, međutim, nije slučaj sa njegovim političkim profilisanjem, kojim očigledno neko upravlja unutar tih plenuma, usmeravajući ih ka krajnje desnim i krajnje levim ideologijama, koje se međusobno susreću u rusopatologiji. Nisu samo zastave u pitanju, to je jedan konzistentan niz reagovanja ili nereagovanja na političke prilike i događaje. Počelo je odbijanjem da se susretnu sa Martom Kos, Kajom Kallas i Ursulom von der Leyen, a kulminiralo izostankom bilo kakve reakcije na oštru rezoluciju velike većine poslanika Evropskog parlamenta o nedemokratskom i koruptivnom karakteru vlasti Aleksandra Vučića.
Onda imate grubo ograđivanje od svih proevropskih aktera na političkoj sceni Srbije, a izostanak takve ograde od ruskih petokolonaša poput kleronacionalističkih Dveri i staljinističke Partije radikalne levice. Na kraju, imate tu potrebu da se velikom vođi koji ih, eto, nije dobro razumeo – ratnom zločincu Vladimiru Putinu i njegovom gaulajteru u Srbiji Bocan-Harčenku, i pored njihove više puta ponovljene nedvosmislene podrške Vučiću i njegovom policijsko-kriminalnom teroru, biranim rečima objasni kako oni nisu plaćenici kolektivnog Zapada i ne sprovode obojenu revoluciju u Srbiji.
To sve kreira jednu atmosferu tihe, a često i otvorene agresije prema simbolima EU, koji su naši ustavni simboli, upisani u prvi član Ustava Srbije. Tome je doprineo i sam Aleksandar Vučić, koji je i taj simbol oteo za sebe. Zastava EU u zemlji kandidatu može i treba da se vijori na zgradama Parlamenta, Predsedništva, Vlade i ministarstava. Ovde se samo on, dok sipa svoj otrov razdora u društvu, redovno slika ispred zastave EU, čime je doprineo toj omrazi. Kao što su mu studenti preoteli zastavu Srbije, zadatak velikih proevropskih parlamentarnih stranaka je da mu preotmu zastavu EU.
U suprotnom, sve je na pojedincima. Pre skupa u Novom Sadu sam studentima poručio da bi trebalo, u skladu sa svojim proklamovanom političkom hetrogenošću, da proglase potpunu slobodu svih simbola u ovom velikom studentskom i građanskom pokretu. Ko god oseća neku pripadnost neka bude slobodan da je javno, bez ustručavanja i sprečavanja, ispolji: nacionalnu, etničku, manjinsku, lokalnu, esnafsku, univerzitetsku, školsku, religijsku, političku, nadnacionalnu, LGBTQ+, domaću ili stranu. Možemo imati palestinske i izraelske, ukrajinske i ruske, albanske i srpske simbole i svako ko hoda zemljom Srbijom je slobodan čovek.
Nedavno ste na društvenim mrežama odgovorili Nenadu Stevandiću, predsjedniku Narodne skupštine Republike Srpske. Poručili ste mu, cititam –„Draga braćo iz Republike Srpske, nemojte biti necivilizovani, podmukli i zli kao oni koji vas vode i predstavljaju“. Što vas je nagnalo da odgovorite Stevandiću?
Stevandić je, radikalski podmuklo, na dan dočeka studenata iz Novog Pazara u Novom Sadu, obraćajući se sa „Draga braćo iz Srbije, ….“, udario na taj navredniji dragulj ovih protesta – obnovljeno bratstvo, prijateljstvo i solidarnost studenata iz Sandžaka i ostalih delova Srbije.
Dok su građani Novog Sada sa aplauzima, zagrljajima i suzama dočekivali studente DUNP-a, njemu je smetalo što se ovacijama pozdravlja zastava Bošnjačkog nacionalnog vijeća, zakonita zastava zakonite nacionalne manjine u Srbiji. To je taj radikalski zmijski otrov koji će još neko vreme pokušavati da se širi ovim našim prostorima, ali kraj mu je blizu. Stevandić se, koliko čitam, nije baš dobro proveo sa ovim pokušajem sabotaže. Kad je otišao Dodik, otići će svi.
(SB)
Related posts:
SDS PORUČIO STANIVUKOVIĆU: “Ovo je zabadanje noža u leđa, vratite nam mandat”
Vučić o potjernici za Dodikom: Bojim se da me nisu svi čuli. Blizu smo potpune katastrofe
U strahu su velike oči: Višković govorio o mogućim Schmidtovim koracima i ustvrdio da bi oni značili kraj RS
ISAK PODIGAO BURU: Bakir zvao u vlast, nudio sve, Zahiragić da pita predsjednika
JANUS SA DVA LICA, BEZ OBRAZA: Dodik je 2016. preko tadašnjeg ministra Christiana Schmidta molio njemačku Vladu da pomogne poljoprivrednicima; danas njihove ministre ponižava!
ŽELJKO AVRAMOVIĆ, DODIKOV SAVJETNIK TVRDI: “Ratko Mladić ne zaslužuje tablu na Vracama i nijedan drugi ratni zločinac…”
Džaferović: HDZ može diktirati vlast jer ne postoji jak probosanski politički blok
VUČIĆ U DIPLOMATSKOJ OFANZIVI: “Razgovaraću o RS i situaciji u BiH sa američkim zvaničnicima, ne može neko da se progoni samo zato što…”
Crnadak traži podršku naroda opoziciji u RS: Mi smo patriote, moramo RS vratiti izgubljeni ugled
NENAD VUKOVIĆ OŠTRO ODGOVORIO DODIKOVOJ EKIPI: “SNSD-ove laži u cilju stvaranja mržnje prema opoziciji”
Powered by YARPP.
