Izrael je država djelimično zasnovana na vjerskim uvjerenjima, u stalnom ratnom stanju od svog osnivanja. To je jedina zemlja na Bliskom istoku sa nuklearnim oružjem, a također i svjetski šampion po vojnom budžetu po glavi stanovnika. Njegov premijer je trenutno tražen zbog optužbi za ratne zločine i zločine protiv čovječnosti. Ovo je priča o drugačijem Izraelu, koji zapadni mediji rijetko prikazuju.

 

 

 

Istorija nastanka cionizma i Države Izrael

 

 

Nakon užasa Drugog svjetskog rata i Holokausta, preživjeli Jevreji suočili su se s teškim pitanjem gdje započeti novi život? Mnogi su se okrenuli Palestini, gdje je već postojala jevrejska zajednica. Ali ključni element koji je ujedinio ove doseljenike bila je nova ideologija – cionizam.

 

 

Cionizam se zasniva na tri glavne premise. Prvi tvrdi da Jevreji nisu samo vjerska zajednica, već i narod. Druga naglašava da kao narod zaslužuju svoju zemlju. Treće okruženje određuje gdje ta zemlja treba biti – u Palestini, koju biblijska tradicija prikazuje kao zemlju obećanu Abrahamu.

 

 

Za mnoge Jevreje traumatizirane antisemitizmom i Holokaustom, cionizam se činio kao razumno rješenje. Britanci, koji su tada kontrolisali Palestinu, uglavnom su podržavali ideju stvaranja jevrejske države. Međutim, muslimani i kršćani su već živjeli u Palestini, što je stvorilo složenu situaciju.

 

 

Godine 1947., na zahtjev Britanaca, Ujedinjene nacije su odlučile podijeliti Palestinu na dva dijela – jevrejski i arapski. Dok su Jevreji slavili ovu odluku, muslimani i kršćani su bili ogorčeni jer su smatrali da je podjela nepravedna. Palestinci su činili većinu stanovništva (1,3 miliona naspram 600.000 Jevreja), ali im je dodijeljeno samo 45% teritorije.

 

 

Uprkos arapskom protivljenju, David Ben-Gurion je proglasio osnivanje Države Izrael 14. maja 1948. godine. Ovaj čin označio je početak niza ratova koji traju do danas.

 

 

Izraelska vojna moć i tajne službe

 

 

Dan nakon proglašenja nezavisnosti, koalicija od sedam arapskih zemalja napala je novoformiranu državu. Iako su se činili slabijom stranom zbog nedostatka oružja i brojčane inferiornosti, Izraelci su imali nekoliko ključnih prednosti.

 

 

Prvo, svaki Izraelac, bez obzira na spol, služi trogodišnju vojnu službu, a nakon toga ostaje u rezervi. Dakle, praktično svaki građanin je i vojnik. Drugo, zahvaljujući tajnom sporazumu sa Čehoslovačkom, izraelska vojska je nabavila moderno oružje uprkos embargu UN-a.

 

 

Do januara 1949. arapske vojske su bile poražene, a Izrael je kontrolisao 78% palestinske teritorije. Nakon toga uslijedilo je masovno protjerivanje oko 700.000 Palestinaca i uništenje više od 400 palestinskih sela, događaj koji Arapi nazivaju “Nakba” (Katastrofa).

 

 

U tom periodu rođena je najmoćnija tajna organizacija Izraela, Mosad. Tokom decenija, Mossad je izveo hiljade tajnih operacija, uključujući otmicu nacističkog zvaničnika Adolfa Eichmanna iz Argentine i brojne ciljane likvidacije. Prema izraelskom autoru Ronenu Bergmanu, Mossad je zvanično odgovoran za više od 2.300 atentata u svojih 70 godina postojanja.

 

 

Ratovi koji su oblikovali Izrael

 

 

Godine 1967., suočen s novom arapskom koalicijom Izrael, izveo je iznenadni preventivni napad. U operaciji poznatoj kao Šestodnevni rat, elitni izraelski piloti uništili su 95% arapskog ratnog zrakoplovstva na zemlji. Za samo šest dana, Izrael je utrostručio svoju teritoriju, okupirajući dijelove Egipta i Sirije.

 

 

Ali 1973. godine, tokom jevrejskog praznika Jom Kipur, Egipat i Sirija su izveli iznenadni napad na Izrael. Izraelske snage su bile zatečene nespremne uprkos upozorenjima Mossada. Ali zahvaljujući masovnoj američkoj pomoći (Operacija Nickel Grass), Izrael je preokrenuo situaciju za manje od tri sedmice.

 

 

Jedna od najvećih snaga Izraela bila je njegova tajna nuklearna oružja. U saradnji s Francuskom, Izrael je 1958. godine započeo izgradnju nuklearnog reaktora u pustinji Negev. Američki predsjednik Kennedy snažno se protivio izraelskom nuklearnom programu i zaprijetio da će prekinuti američku pomoć. Međutim, nakon Kennedyjevog atentata 1963. godine, njegov nasljednik Lyndon Johnson smanjio je pritisak na Izrael. Konačan dokaz izraelskog nuklearnog programa došao je tek 1986. godine kada je tehničar Mordechai Vanunu otkrio detalje javnosti, nakon čega ga je Mossad oteo i zatvorio na 18 godina.

 

 

Palestinski otpor i Intifada

 

 

Rastuća izraelska kolonizacija Zapadne obale izazvala je otpor Palestinaca. Godine 1987. izbio je prvi intifada (ustanak) nakon što su četiri Palestinca ubijena od strane izraelskog vojnog kamiona. Izraelski odgovor bio je brutalan, sa naređenjem da se demonstranti “slome kosti”.

 

 

Prva intifada trajala je šest godina i pomogla je jačanju palestinskih grupa poput Hamasa. Istovremeno, to je dovelo do političkih promjena u Izraelu kada su izbori 1992. godine doveli Laburističku partiju na vlast sa Icchakom Rabinom na čelu. Rabin je, uprkos svojim ranijim stavovima, razumio potrebu za mirom.

 

 

U tajnim pregovorima u Oslu 1993. godine, Rabin i palestinski lider Jaser Arafat postigli su dogovor koji je trebao dovesti do palestinske države. Međutim, izraelska desnica, predvođena Benjaminom Netanyahuom, žestoko se protivila sporazumu. U novembru 1995. godine, ultraortodoksni Jevrej je ubio Rabina, čime je efektivno uništio mirovni proces.

 

 

Netanyahu i radikalizacija Izraela

 

 

Godine 1996. Benjamin Netanyahu je postao premijer Izraela, što je označilo veliku promjenu u izraelskoj politici. Za razliku od Rabina, Netanyahu se protivio Oslu i zagovarao masovno naseljavanje na Zapadnoj obali. Njegove politike bile su usmjerene na jačanje jevrejskog karaktera države, često na štetu drugih vjerskih zajednica.

 

 

Netanyahuove tvrde politike doprinijele su izbijanju Druge intifade 2000. godine, koja je bila znatno nasilnija od prve. Hamas i druge islamističke grupe izvodile su samoubilačke napade na izraelske civile. Izrael je odgovorio izgradnjom sigurnosnog zida oko Zapadne obale i Gaze, dodatno izolirajući Palestince.

 

 

Od 2009. godine. Netanyahu je bio na vlasti, uz kratke prekide. Umjesto iskrenih napora za mir, vodio je dvostruku politiku. Zvanično se borio protiv Hamasa, ali mnogi analitičari tvrde da mu je vladavina u Gazi odgovarala jer mu je dala izgovor da ne pregovara o palestinskoj državi.

 

 

Tajni rat protiv iranskog nuklearnog programa

 

 

Istovremeno, Izrael je vodio tajni rat protiv iranskog nuklearnog programa. Mossad je izveo niz atentata na iranske nuklearne naučnike. Najspektakularniji uspjeh bio je razvoj kompjuterskog virusa Stuxnet, zajedničkog projekta izraelske jedinice 8200 i američke NSA.

 

 

Stuxnet je bio revolucionarni malver koji je mogao fizički oštetiti računare. Virus je zarazio iranske centrifuge za obogaćivanje urana, tajno mijenjajući njihovu brzinu dok su na kontrolnim ekranima prikazivali normalno stanje. Posljedica je bila uništenje hiljadu centrifuga i višegodišnje odgađanje iranskog nuklearnog programa.

 

 

Uticaj Izraela u svijetu

 

 

Tokom godina, Izrael je razvio snažne mreže uticaja u zapadnim zemljama, posebno u Sjedinjenim Državama. Organizacije poput AIPAC-a (Američko-izraelski odbor za javne poslove) imaju značajan uticaj na američku politiku. Zahvaljujući ovom uticaju, SAD su stavile veto na 32 rezolucije UN-a koje su kritikovale Izrael od 1982. godine.

 

 

Američka finansijska pomoć Izraelu iznosi oko 3 milijarde dolara godišnje. Sa svojim vojnim budžetom od oko 50 milijardi dolara (gotovo 10% BDP-a), Izrael se svrstava među deset zemalja sa najvećom vojnom potrošnjom, zajedno sa Francuskom ili Ujedinjenim Kraljevstvom.

 

 

Događaji od 7. oktobra 2023. i posljedice

 

 

Dana 7. oktobra 2023. Hamas je izveo masovni napad na Izrael, ubivši oko 1.200 ljudi i uzevši stotine talaca. Ovaj napad je izazvao šok u izraelskom društvu, koje se smatralo dobro zaštićenim.

 

 

Odgovor izraelske vlade bio je nemilosrdan. Ekstremisti poput Itamara Ben-Gvira, lidera stranke Jevrejska moć i duhovnog nasljednika radikalnog kanaanskog pokreta, dobili su ministarske pozicije. Izraelska vojska je započela masovno bombardovanje Gaze, pri čemu su većina žrtava među civilima, uključujući mnoge žene i djecu.

 

 

Prema palestinskim podacima, broj Palestinaca u Gazi se smanjio, a međunarodne institucije govore o genocidu.

 

 

Pad globalnog ugleda Izraela

 

 

Danas je međunarodna reputacija Izraela na historijski niskom nivou. Prema istraživanjima, manje od 15% stanovništva Zapadne Evrope ima pozitivan stav prema Izraelu. Čak i u SAD-u, njihovom glavnom savezniku, podrška je pala sa 68% u 2022. na 47% danas.

 

 

Nakon ukupno 20 godina na vlasti, Netanyahu se značajno kompromitovao savezima s ekstremistima spremnim učiniti sve da koloniziraju Palestinu. Iako ekstremističke stranke nikada nisu bile jače u Izraelu, dio stanovništva protestuje protiv Netanyahuove vlade i želi mir između Izraela i Palestine.

 

 

Šta dalje

 

 

Skrivena strana Izraela otkriva zemlju koju je izgradio narod koji je pretrpio ogromnu patnju, ali koji je, kroz stalne ratove, izgubio svoj etički kompas. To je priča o smrtonosnim atentatima, ekstremističkoj politici i brutalnoj represiji, ponekad vođenoj vjerskim, a ne političkim kriterijima.

 

 

Ova skrivena stranica ne predstavlja sve članove naroda Izraela. Međutim, agenda postaje sve vidljivija svakim danom i morat će se mijenjati ako ne želi zapaliti Bliski istok u najgorem ratnom sukobu u historiji čovječanstva.

 

(Logično)

Tamna strana Izraela…